Ook voor onze Engelstalige gasten is er nu een versie van ‘Nieuwsgierig naar Haarlem’ met de titel ‘Welcome to Haarlem, a local’s Guide‘. Native speaker Eva Roodenrijs, natuurlijk woont zij in Haarlem, zorgde voor de vertaling. Tell your friends, zij kunnen het boekje via onze website, via bol.com of in een Haarlemse winkel kopen. City Guide Haarlem
De Proveniershof in Haarlem is anders dan andere hofjes. In ieder geval is het een grote hof, met een binnentuin die door de bewoners wordt gebruikt om te zonnen of de was te drogen. Het adres is Grote Houtstraat 144, de huisjes hebben, zoals in de meeste hofjes, de letter van het alfabet. Alleen zijn er in de Proveniershof zoveel huisjes dat de letter z wordt gepasseerd. In de hoek staat een oude boom, een vleugelnoot, waar ik tijdens een rondleiding door de stad onder kan schuilen als het plotseling begint te regenen, wat de laatste tijd best vaak gebeurt. Het is mijn vaste plek geworden om het bijzondere verhaal over deze hof te vertellen.
Achter de toren van de Grote of Sint Bavokerk, op de Grote Markt in Haarlem, dreigt onweer. De toren, opgeleverd in 1520, is scherp te zien in zijn grijsheid met goud. In mijn stadsrondleidingen voor de VVV vraag ik altijd weer: wat denk je, waar is deze toren van gemaakt?
Terwijl Haarlem weer in bloei komt en de druivenranken boven de Nieuwe Kruisstraat alweer bladeren hebben mag ik nog steeds niet aan iedereen laten zien hoe mooi het hier is. De VVV hoopt in juli weer rondleidingen te kunnen starten. Ik koester mijn boekje ‘Nieuwsgierig naar Haarlem’, het is up-to-date. Deze foto had er ook zó in geplaatst kunnen worden. Laat je erdoor inspireren. Haarlem is nu op z’n mooist.
De foto’s die ik maakte voor mijn boekje ‘Nieuwsgierig naar Haarlem’ zijn gemaakt in zomer en najaar van 2020. Heel voorzichtig beginnen de trotse Haarlemmers, nog altijd in coronatijd, opnieuw met de bloemenpracht in hun straat, zoals hier in de Lange Hofstraat, een zijstraat van de Kleine Houtstraat. Tulpen zijn een klasse apart, want die hebben hun voorbereiding nodig. De bewoners zijn er al in oktober mee begonnen, door de bollen te planten in bakken, potten en emmers. Met nu, in april/mei 2021 dit prachtige resultaat. Jammer dat tulpen niet lang bloeien, ik ben blij dat ik ze nu kon fotograferen.
Het laatste ijskoude weekend, zaterdag 13 februari 2021. Op het Spaarne werd wel geschaatst, maar het ijs was niet overal betrouwbaar. Op duinmeertje ’t Wed in de Kennemerduinen in Overveen, zie foto, barstte het echte schaatsfeest los. Het was erg leuk om te zien.
Een foto als deze staat ook in mijn boekje ‘Nieuwsgierig naar Haarlem’, maar dan in het zomerseizoen, met bootjes en suppers. Rechts zie je een paar rondvaartboten van Smidtje, wachtend op het voorjaar. Het koude winterlicht is prachtig nu. Natuurlijk hoopt iedereen dat deze week, als het hard gaat vriezen, de rivier dichtvriest en er geschaatst kan worden. Ik moet het nog zien… het is al zo lang geleden. Maar wie weet. Mocht het gaan lukken dan maak ik uiteraard een foto van ijspret en schaatsers op het Spaarne.
Vandaag een koud januari-wandelingetje door het Rozenprieel, een Haarlemse stadswijk met een toch wat misleidende idyllische naam. In 1987 kochten wij hier ons eerste huis, een nieuwbouwpand op een afbraakplek in de Rozenprieelstraat. Vlak bij ons vroegere huis is het Palmplein, waar dit beeldje staat, met de naam ‘Tante Jans’. Het is gemaakt door Mari Andriessen en in 1983 onthuld door koningin Beatrix, omdat Andriessen één van haar leraren was in het beeldhouwen. Tante Jans was een vrouw uit de toenmalige volksbuurt, die nu snel verandert. Prachtig hoe Andriessen haar tas vorm heeft gegeven en tante Jans gearmd met haar vriendin voort laat stappen in de tijd. Buurtbewoners hebben de twee vrouwen een warme das omgedaan. Een oranje, toch nog terugwijzend naar de koninklijke onthulling.
Na een kleine twee maanden is de eerste druk (een ruime 1000 exemplaren!) uitverkocht. We hebben de gok genomen en een tweede druk besteld. Die kwam vlak voor kerst 2020. Hij is knispernieuw, de foto op de omslag is door de drukker iets in kleur aangepast. Wij kunnen nu meteen zien of het de eerste of de tweede druk is. En nu maar hopen dat ook in 2021 de nieuwsgierigheid naar Haarlem groot blijft. Ik kan niet wachten om de stad weer in het echt te laten zien aan kleine groepen.
Het Haarlemse bier-van-nu heet Jopen en het wordt gemaakt in de Jopenkerk, een voormalige kerk, nu een populair café-restaurant met brouwerij en een groot terras in het zomerseizoen, Er werd wel eens besmuikt gelachen, vooral onder de heren van een groep die ik rondleidde door de stad. Jopen, heet jullie bier echt zo? Een groepje Zeeuwse dames schrok ervan. Een brouwerij in een kerk, dat kan alleen in Haarlem. Nee, die kerk hoefden ze niet te zien. Maar wat is nu eigenlijk Jopen? Ik was er zelf ook niet helemaal zeker van en heb het voorgelegd aan mijn zeer ervaren collega stadsgids Walter Schelfhout, die veel meer van bier weet dan ik. Een joop is een biervat van 112 liter. Jopen zijn dus biervaten. De inhoud van zo’n vat is 112 liter. En geen 120 zoals ik in het boekje schrijf! Een foutje… sorry!! Zolang de horeca vanwege corona gesloten is heeft de Jopenkerk een sfeervolle pop-up store. Een bezoek zeker waard. (Foto: Pop up Jopenbierwinkel in de Jopenkerk.)